• Home
• Nieuws

'Wees minder met de stenen bezig, en meer met het welbehagen van statushouders en hun buren zelf’

Geplaatst door CorporatieMedia op Friday 25 November 2016

Op 29 november organiseert De Vernieuwde Stad in samenwerking met Vannimwegen het symposium 'De buren van statushouders'. Het zou volgens Leon Bobbe, bestuurder De Key en Donna Kromwijk, Programmamanager De Key, beiden vanuit De Vernieuwde Stad betrokken bij het symposium, mooi zijn als corporaties nog meer naar de mens kijken als het om statushouders gaat. "Vragen als 'Hoe ze worden gehuisvest' en 'In welke gebouwen' zijn ondergeschikt. Het is tijd voor de volgende fase, waarin we moeten inzoomen op de statushouders die er al zijn."

Wees minder met de stenen bezig en meer met hoe ze wonen, luidt het devies. Leon: "Welke kansen liggen daar voor corporaties? De druk van acute opvang van inkomende statushouders wordt minder, waardoor we nu meer kunnen kijken naar het welzijn en de aansluiting die statushouders vinden in hun buurten. Ik sprak eerder dit jaar een statushouder die in een prachtige, nieuwgebouwde wijk was geplaatst, maar er vervolgens doodongelukkig was. Hij voelde zich verlaten en eenzaam, hoe voorkom je zulke situaties?"

Luisteren
Wat corporaties vanuit hun rol kunnen doen om statushouders goed te laten landen en integreren in hun buurten staat centraal tijdens het symposium , en de focus ligt daarbij voor een groot deel op luisteren naar statushouders zelf. "Echte verandering ontstaat wanneer je eerst écht luistert," legt Leon uit. "Binnen De Key hebben wij een revolutionair project uitgevoerd - Startblok Riekerhaven - waarbij 565 jongeren, waarvan de helft statushouders, bij elkaar zijn gehuisvest. Zij vormen een community, beheren hun woningen en woonomgeving zelf, en inspireren en helpen elkaar van daaruit bij hun start in Amsterdam. Dat project verloopt tot nu toe goed, wat te danken is aan het feit dat we zelf eerst achterover gingen hangen. We faciliteerden het luisteren met bijeenkomsten met een doelgroeppanel en introductiedagen, waarbij we de doelgroep en bewoners uitnodigden om hun ideeën te delen. De bewoners kwamen met plannen, en vertelden wat ze graag wilden zien in hun woonomgeving. Zo kun je uiteindelijk veel beter inspelen op de behoeften van de huurders."

Volgens Donna is het goed dat corporaties statushouders ook beter leren kennen. "Wij werken voor en met hen, maar komen nog steeds collega's tegen die bij het symposium voor het eerst een statushouder ontmoeten. Goed luisteren naar de ervaringen en ideeën van statushouders staat dus centraal tijdens het symposium. Corporatiemedewerkers, buren van statushouders en burgerinitiatieven reflecteren op wat zij horen en gaan met statushouders in gesprek. Het doel is dat iedereen uiteindelijk naar huis gaat met nieuwe persoonlijke inzichten over hoe hij of zij als huisvester het verschil kan maken."

Open houding
De verschillende uitdagingen omtrent het huisvesten en integreren van statushouders lopen erg uiteen, legt Leon uit. Hij geeft een voorbeeld: "Een ingeschreven statushouder reageerde bijvoorbeeld twee jaar niet op een woning, omdat gedacht werd dat ze op deze manier urgentie kon krijgen. Ze woonde daardoor twee jaar lang in een slechte situatie met persoonlijke intimidatie omdat ze verkeerde informatie had gekregen."

Corporaties moeten daarbij niet bang zijn 'op hun nummer' te worden gezet. Donna: "Tijdens de voorbereidingen voor Startblok Riekerhaven representeerde een groep jongeren, waaronder statushouders, de groep die er kwam wonen. Wij luisterden naar hen en toetsten ook onze eigen ideeën. Daarbij kregen we soms ook terug dat ze volgens de jongeren in de praktijk niet zouden werken. Wij hopen dat dit tijdens het symposium ook gebeurt, en dat corporaties met een open houding aanschuiven en zo komen tot nieuwe inzichten. Stap uit je standaard processen en pak op deze manier de kansen die er liggen."

Samenhang vergroten
Bij het integreren van statushouders kunnen corporaties helpen door oplossingen te faciliteren. Donna refereert wederom aan Startblok Riekerhaven. "Wij zagen bijvoorbeeld dat er binnen zes weken een vertaalteam werd opgericht door bewoners zelf. Het initiatief kwam van bewoners met een Eritrese achtergrond, die al goed Engels of Nederlands spraken en op deze manier hun krachten bundelden om Eritrese statushouders die de taal nog niet goed beheersten te helpen in hun contact met de Nederlandse jongeren. Dit ontstond omdat de jongeren elkaar vanuit de 'zelfbeheer community' kennen en ontmoeten. Ook kunnen statushouders bij hun buurman terecht met vragen, bijvoorbeeld over hoe je huur betaalt en waar je goedkoop meubels kunt kopen. Op deze manier maak je gebruik van de synergie tussen wonen en integreren, en wordt de sociale samenhang vergroot."

Leon: "Mensen wonen in onze woningen, en in principe zijn wij een huisvester. We hopen dat mensen plezierig wonen; als ze dat niet doen hebben wij een probleem. Wij kunnen hun problemen niet altijd oplossen, maar door samenhang te creëren kunnen wij de juiste vraag herkennen en ook adresseren bij anderen."

Vandaag een probleem, morgen opgelost
Tijdens het symposium wordt er volgens Leon gekeken naar praktische zaken die 'morgen opgelost kunnen worden'. "Denk aan mensen die vanuit een AZC naar de andere kant van het land worden gestuurd. Ze verliezen daardoor hun werk, en willen terug verhuizen. Nu staan ze alleen in de wachtrij, en moeten ze tien jaar wachten op een woning. Hoe ga je daarmee om? Er moet meer ruimte komen voor maatwerk, maar hoe regel je dit?"

"Statushouders mogen gratis naar de middag komen," sluit Donna af. "En ook het symposium is zoveel mogelijk met statushouders zelf georganiseerd. Een van de organisatoren komt bijvoorbeeld zelf uit Syrië, was statushouder en heeft een groot aandeel gehad in de organisatie. Hij organiseerde vorige week een panelavond voor statushouders die op 29 november ook komen. Hun ideeën en inspiratie vormen de basis van het plenaire gesprek tijdens het symposium."

Bron: Johan van den Beld | CorporatieMedia - 22 november 2016