CorporatieGids Magazine

JUNI 2020 I 49 48 I CORPORATIEGIDS MAGAZINE Column De psychiater is verward Afgelopen week volgden we samen met een aantal partners van Domesta een webinar over de nieuwe wet ‘verplichte ggz (WVGGZ). Wat mij opvalt aan de wet is de grotere rol voor de cliënt en verwanten in het proces. En dat de gemeente een zeer dominante rol heeft. Prima intenties uiteraard. Eigen regie, dichtbij geregeld. Maar ‘niets is wat het lijkt’ zong Daniel Lohues ooit. En zo is het helaas in dit geval ook. De wet levert een enorme bureaucratie op waar zelfs psychiaters verward van raken. Een herstelwet volgde al binnen enkele maanden na invoering maar bracht on- voldoende verbetering. Psychiaters dreigen af te haken vanwege de papieren rompslomp. Gemeenten hebben zonder deze wet ook al genoeg (jeugd)zorgen aan hun hoofd. Laat staan dat ze nog geld in kas hebben om deze zorg goed te organiseren. Uiteraard moeten we de eigenwaarde en de regie van de cliënt respecteren. Dit zal in elk zorgplan of crisisopname uitgangspunt moeten zijn. Maar als we niet oppassen schieten we het doel voorbij en kunnen we naast de cliënt straks ook de psychiaters laten opnemen. Laat staan dat omwonenden sneller worden verlost van overlast, slapeloze nachten en gevoelens van onveiligheid. En vergeet onze medewerkers niet. Enkele jaren geleden ging één van mijn medewerkers met een burn-out met pensioen. Ze had maandenlang gewerkt aan een zware overlastzaak. Onmachtig en aan de zijlijn geplaatst door de GGZ probeerde ze de buren rustig te houden. Geduld te bewaren. Dit lukte. De huurder overleed helaas. Haar brein trok het niet. De WVGGZ raakt het werk van de corporaties. We zijn nu al druk met huurders met psychische aandoeningen. Deze wet helpt niet om de overlast voor buren snel te verminderen. Integendeel is de verwachting. Tegelijkertijd hebben GGZ- aanbieders de opdracht om de zorg zo snel als mogelijk af te bouwen. De inkopers gaan straks bepalen wanneer een cliënt weer op eigen benen kan staan. De zorgverleners staan vol verwondering, met de armen vol papieren en formulieren, toe te kijken. Buren trekken hun haren uit hun hoofd van onmacht, radeloosheid en boosheid. De ervaringen met de recente extramuralisering in de GGZ leerde ons al dat dit tot slachtoffers leidt. Er gaan nog meer doden vallen als we niet snel acteren. Wat kun je doen als corporatie om te voorkomen dat we nog drukker worden met het voorkomen van leed voor omwonenden als gevolg van deze wet? Maak in de prestatieafspraken met je gemeente en huurders heldere afspraken over het proces van zware overlast gerelateerd aan huurders met een psychische aandoening. Dwing af dat de gemeente snel en zorgvuldig handelt. Stel eventueel een ‘time-out huis’ ter beschikking om de gemeente hierin te helpen. En formaliseer de samenwerking in de wonen, welzijn en zorgketen. Spreek duidelijk af wie de regie heeft in een zware overlastzaak en maak het proces met daarin de rollen helder. Laat de zorgaanbieders meetekenen voor de prestatieafspraken. Als corporaties hebben we onze handen vol om de veerkracht in wijken met veel sociale huur te verbeteren. Het kan niet zo zijn dat een nieuwe wet ons terugwerpt in de tijd. Dit zijn wij verplicht aan de omwonenden en aan onze medewerkers! Bert Moormann is directeur-bestuurder van woningcorporatie Domesta in Emmen