CorporatieGids Magazine

5 ONAFHANKELIJK MAGAZINE OVER STRATEGIE, BEDRIJFSVOERING & ICT VOOR WONINGCORPORATIES NUMMER 4, 2019 4 WWW.CORPORATIEGIDS.NL Monique Brewster (Woningstichting Leusden): Vermijd discrepantie tussen de bestuurderstafel en de balie Monique Brewster verruilt 1 december het directeur-bestuurderschap van Woningstichting Leusden voor het in omvang viermaal grotere Woonforte. Welke verschillen ziet zij en welke levenservaring neemt ze mee naar haar nieuwe werkgever? Een gesprek over de Bijlmerramp, een goed gesprek aan de balie en de reuring van de grote stad. A ls op 4 oktober 1992 even na half zeven ’s avonds een Boeing 747 vrachtvliegtuig van de Israëlische luchtvaart- maatschappij El Al neerstort op de flats Groeneveen en Klein-Kruitberg in de Amsterdamse Bijlmermeer, krijgt Monique het ontij vanuit haar woning in Diemen op afstand live mee. Niet lang erna rinkelt de telefoon. Monique, werkzaam als rayonmedewerker bij de speciaal voor de Bijlmerwoningen opgerichte corporatie Nieuw Amsterdam, is nodig. Samen met haar collega’s zorgt ze voor de eerste opvang van de getroffen Bijlmer-huurders in het rampgebied. Bepalend Het is onbetwist de meest bepalende ervaring in haar lange volkshuisvestelijke carrière. “Natuurlijk, de impact van de Bijlmerramp is enorm. Vreemd genoeg handelden mijn collega’s en ik in een soort roes. We moesten hard doorwerken om de getroffen bewoners te huisvesten, daklozen aan een slaapplek te helpen. Pas later landt de realiteit en ervaar je gek genoeg dat een ramp ook voor saamhorigheid onder de mensen zorgt.” 9-11 Die realiteit laat ook zien welke impact een ramp van deze omvang later op mensen heeft, zegt Monique: “In de maanden erna heb ik verscheidene collega’s zien omvallen. Twintig jaar later, toen op ‘9-11’ in Amerika vliegtuigen zich in de Twin Towers boorden, herbeleefden veel mensen de Bijlmerramp opnieuw.” Herdenking Monique kon zelf de Bijlmerramp ook maar moeilijk loslaten. Vijfentwintig jaar lang bezocht ze de herdenking op 4 oktober. Toen stopte ze ermee. “Ik heb het nu voor mijzelf afgesloten.” Toeval En dan blijkt de meest bepalende ervaring eigenlijk per toeval op haar pad gekomen. “Ik ging in 1989 niet bij woningcorporatie Nieuw Amsterdam werken omdat het mijn gedroomde baan was. De keuze was puur praktisch, met twee kleine kinderen wilde ik graag een baan in mijn woon- omgeving. Ik dacht ‘als het me niet bevalt, dan stap ik toch weer op’.“ Ze lacht: “Het feit dat ik nog steeds in de corpo- ratiesector werk, zegt alles.” Mazzel Monique is een echte volkshuisvester en doet ‘ernaast’ vooral activiteiten buiten de sector, zoals in het onderwijs, de hulpverlening en in het sociaal-culturele segment. “Ik vind het goed om niet te verkokeren. Bovendien, je leeft niet alleen voor jezelf. Ik heb drie kinderen en besef me donders goed dat ze de mazzel hebben dat het ze aan niets ontbreekt. Als ik mensen een handje kan helpen, als ik me kan inzetten waar het echt betekenisvol is, doe ik dat graag. Ik wil er zijn voor mensen die aan de onderkant van de samenleving zijn geraakt. Het is belangrijk dat deze mensen, wat zij ‘daar- boven’ noemen, ook blijven herkennen. Die verbinding moet je ook als bestuurder blijven maken.” Leusden Na haar start in 1989 bij Nieuw Amsterdam – later opgegaan in Patrimonium, dat vervolgens weer opging in Rochdale – ging Monique zes jaar geleden als directeur-bestuurder aan de slag bij Woningstichting Leusden. Met 21 jaar ervaring in Amsterdam, aangevuld met enkele interimklussen, was Leusden een andere wereld. “Omwonenden maken zich hier druk dat er op vijftig of zestig meter afstand nieuwbouw wordt gerealiseerd. Of ze noemen een appartementencomplex met vier lagen ‘hoogbouw’. Kom eens in Amsterdam kijken of in Velsen, denk ik dan. Mensen beseffen amper hoeveel woning ze hier voor hun geld krijgen. Voor 600 euro heb je een ruime eengezinswoning en met nog meer mazzel een voor- én achtertuin erbij. Natuurlijk, het is de perceptie van de mensen hier, dat begrijp ik. Maar aanpassen eraan vind ik moeilijk.” Discrepantie Op 1 december start Monique aan haar volgende hoofdstuk, het directeur-bestuurderschap bij Woonforte in Alphen aan den Rijn. Met 10.000 woningen is Woonforte in omvang ruim het viervoudige van Woningstichting Leusden. Monique wordt er niet zenuwachtig van. “In de basis is het werk hetzelfde. Bovendien heb ik bij Rochdale als vestigingsdirecteur in Amsterdam-West ook al zes jaar 11.000 woningen onder mijn hoede gehad. Bij een grote woningcorporatie moet je wel meer moeite doen om met de voeten in de wijk te blijven staan. Daar waar het gebeurt, daar moet je zijn. Je moet de bewoners blijven opzoeken, ook als bestuurder, en zorgen dat er geen discrepantie zit tussen wat je aan de bestuurders- tafel zegt en wat er aan de balie gebeurt.” Foto’s: CorporatieMedia