• Home
• Nieuws

Woonproblemen? We zien door de bomen het bos niet meer…

Geplaatst door CorporatieMedia op Friday 17 December 2021

Onlangs ging onze vernieuwde website voor urgent woningzoekenden live. Op onze website geven wij hen per gemeente zo duidelijk mogelijke informatie over voorrangsregelingen. Is dit nodig dan? Jazeker! De volgende anekdote illustreert hoe de gewone man verstrikt kan raken in het web van regelgeving.

Jan Janssen is een rustige man van 62 jaar. Al jaren gescheiden van zijn vrouw met wie hij twee kinderen
heeft. Sinds zijn scheiding woont Jan naar grote tevredenheid in een appartement met twee slaapkamers.
Zijn vrije tijd brengt hij door met vrijwilligerswerk en met zijn familie, want Jan mag zich inmiddels de
trotse opa noemen van wel vier kleinkinderen.

Het laatste jaar liep het allemaal wat stroever. Jan zijn dochter kreeg problemen met haar partner.
Dit leidde tot een problematische scheiding met de kinderen onbedoeld als middelpunt. Jan aarzelde
geen moment toen zijn dochter zijn hulp inriep en nam zijn twee kleinkinderen in huis. Want voor je
familie sta je altijd klaar. Jan doet zijn best, maar het samenwonen met twee kinderen in de puberleeftijd
vergt veel van hem.

Jan gaat naar de gemeente
Hij wil weten welke mogelijkheden er zijn om zijn situatie op te lossen. Zijn kleinkinderen en hij lopen
elkaar in de weg. Dit is geen permanente oplossing. Jan wil zijn rustige appartement terug en weer
‘gewoon’ opa zijn. Maar dan begint het.

Urgentie
“Meneer, u moet urgentie aanvragen,” zegt de gemeente. Dus Jan vraagt urgentie aan voor een woning.
Die krijgt hij niet. Want Jan zit niet in een noodsituatie. Zijn kleinkinderen wél. Kinderen in nood?
Daar is het Wijkteam voor! Jan gaat naar het Wijkteam. Zij bieden hem ondersteuning bij de opvoeding
van de kleinkinderen. Wil Jan een afspraak maken met een gezinscoach? Tja, twijfelt Jan, dat is mooi,
maar zijn rustige appartement heeft hij daar nog niet mee terug.

Is er dan een mogelijkheid dat de kleinkinderen weer bij hun ouders gaan wonen? Dat kan, mits de
ouders een geschikte woning hebben en dat is nu net het probleem. De dochter van Jan woont sinds
haar scheiding op een kamer en haar ex-partner is vertrokken naar het buitenland.

Jan gaat terug naar de gemeente
“Meneer, uw dochter moet urgentie aanvragen,” zegt de gemeente. Dus de dochter van Jan vraagt
urgentie aan. Die krijgt zij niet. Er is immers onderdak voor de kinderen, dus volgens de urgentieregels
géén noodsituatie.

Contingenten
Jan hoort dat er contingenten bestaan. Verschillende hulpverlenende instanties hebben een aantal
woningen per jaar beschikbaar gekregen vanuit afspraken tussen corporatie en gemeente. Jan belt een
rondje met instanties. Helaas, Jan en zijn kleinkinderen behoren niet tot de doelgroep. Misschien kan
de Afdeling Bijzondere Situaties van de gemeente iets voor hen betekenen?

Jan gaat terug naar de gemeente…
Bovenstaande schetst het oerwoud van regelingen rondom woonproblemen. Diverse betrokkenen maken
vanuit goede intenties paden in dit oerwoud, zetten wegwijzers op kruispunten, of plaatsen verkeerslichten
om het een en ander te reguleren. In de praktijk is het verkeer echter slecht op elkaar afgestemd.

Kunnen we niet een hek om het oerwoud zetten, met één ingang die wordt bemenst door iemand
die woningzoekenden een duidelijke routekaart meegeeft als hij het hek doorgaat?

Meer lezen? Bestel ons boek over woonruimteverdeling ‘De Puzzel van de Woonruimteverdeling‘.

Bron: Enserve, Foto: Enserve