• Home
• Nieuws

Harry Platte (Parteon): Groot dromen, klein doen

Geplaatst door CorporatieMedia op Thursday 13 March 2025

Vastgoed is meer dan stenen alleen. “Het draait om de betekenis die ze krijgen voor mensen. Dat drijft mij.” Dat zegt Harry Platte, directeur-bestuurder van Parteon, in een interview met CorporatieGids Magazine. Het gesprek vindt plaats op de dag dat zijn overstap naar Woonzorg Nederland – per 1 mei – officieel bekend wordt gemaakt. Hij spreekt over de veranderende rol van woningcorporaties, omdenken en het versterken van interne én externe verbinding.

Harry werkt ruim 25 jaar in de sector: “Toen ik als adviseur en beleidsmedewerker begon bij een voorganger van Ymere, dacht ik nog: ‘Ik wil niet te lang voor een woningcorporatie werken’,” begint hij lachend. “Mijn achtergrond ligt in de vastgoedeconomie en ik heb een aantal modules in Property Management behaald aan de Universiteit van Cambridge. Met die kennis en een fascinatie voor wat je allemaal met stenen kunt doen, begon ik in de sector. Ymere had destijds zo’n 36.000 woningen en ik voelde mij als een kind in een snoepwinkel toen ik mocht meedenken over de verdere ontwikkeling van die portefeuille. En hoewel die passie voor vastgoed altijd is gebleven, groeide gaandeweg een tweede fascinatie: hoe kun je die stenen écht van betekenis laten zijn voor mensen. Dat drijft mij nog steeds.”

Samen stappen maken
Naast zijn rol als directeur-bestuurder van Parteon vervult Harry diverse nevenfuncties, waaronder voorzitter RvC van KWH, voorzitter van de Groene Huisvesters en sinds kort lid van het dagelijks bestuur van De Vernieuwde Stad. “Dat lijkt misschien veel, maar zolang deze rollen aansluiten bij mijn hoofdfunctie, versterken ze elkaar,” zegt hij. “De Vernieuwde Stad is bijvoorbeeld een geweldige samenwerking van grote corporaties die met vergelijkbare uitdagingen te maken hebben. Door elkaar op te zoeken en kennis uit te wisselen, kun je samen sneller stappen maken. De dynamiek in de Zaanregio verschilt uiteindelijk niet zo veel van die in Amsterdam-West of Rotterdam-Zuid.”

Andere kant van de tafel
“Mijn rol bij het KWH is wel wat anders, maar een bewuste keuze. Als bestuurder werk je nauw samen met een Raad van Commissarissen en ik was benieuwd hoe het is om aan de andere kant van de tafel te zitten. Dat levert interessante inzichten op. Als bestuurder denk je soms: ‘Dit is mijn terrein, waarom komt de RvC zo dichtbij?’. Maar nu merk ik dat, wanneer er kwesties spelen die echt relevant zijn, de RvC vanuit urgentie en betrokkenheid juist dicht bij de bestuurder staat. Dat wederzijdse begrip maakt de samenwerking alleen maar beter.”

Veranderende rol
Op de vraag wat de rol van woningcorporaties tegenwoordig is, vertelt Harry: “Corporaties bevinden zich tussen de overheid en de markt in. Als je terugkijkt op de afgelopen 25 jaar, zie je dat het woonbeleid sterk gericht was op het stimuleren van koopwoningen boven huren. Tegelijkertijd zijn de kwaliteitseisen voor woningen strenger geworden en is verduurzaming een steeds grotere opgave, terwijl de huurprijsontwikkeling onder druk heeft gestaan. Op een gegeven moment begint dat te wringen. Een paar jaar geleden hadden corporaties nog financiële ruimte, maar die is grotendeels verdwenen door onder andere de verhuurdersheffing. Hoewel deze heffing sinds 2023 is afgeschaft, blijft de financiële druk hoog door stijgende bouwkosten, investeringen in verduurzaming en de groeiende vraag naar sociale huurwoningen. Dat betekent niet direct dat corporaties in de problemen komen, maar ze moeten wel scherper aan de wind zeilen dan de overheid misschien voor ogen heeft.”

“Aan de menskant is ook veel veranderd. Waar vroeger meer middeninkomens – zoals de slager, bakker of leraar – een sociale huurwoning betrokken, zien we nu dat vooral kwetsbare groepen hierop aangewezen zijn. Door de extramuralisering wonen mensen met een zorg- of begeleidingsvraag vaker zelfstandig, wat de samenstelling van wijken en complexen beïnvloedt. Dat merk je in de praktijk. Waar een straat vroeger misschien ruimte had voor één of twee gezinnen die extra aandacht nodig hadden, zien we nu in één portiek soms drie of vier huishoudens met complexe problematiek. Ik ben altijd enorm trots geweest dat onze sector ruimtelijke segregatie wist te voorkomen, maar de huidige huurregels werken dit, tot mijn verdriet, juist in de hand. Daarom moeten we opnieuw kijken naar hoe we woningen toewijzen. Niet alleen kwetsbare mensen een plek bieden omdat het systeem dat voorschrijft, maar ook oog hebben voor de draagkracht van een straat, complex of buurt.”

Aanpak woningnood
De woningnood is een urgent thema in Nederland, maar speelt in werkelijkheid al minstens vijftien jaar. “Bij Parteon stelden we ons de vraag: gaan we groeien en een nieuwe afdeling opzetten om het tekort aan te pakken, of zoeken we naar een andere manier om snel woningen te realiseren? Mijn ervaring bij Ymere leerde dat het opzetten van een nieuwe ontwikkelafdeling enorm veel tijd kost. Daarom hebben we bij Parteon bewust gekozen voor modulair en industrieel bouwen. Binnen het samenwerkingsverband ‘Noord-Hollandse Bouwstroom’ doen wij dit met verschillende collegacorporaties en zes bouwpartners. Ons doel is om de komende jaren 5.000 woningen modulair te realiseren.”

Omdenken
Omdenken bleek essentieel bij uitdagingen zoals het stikstofprobleem. “In de Zaanstreek bevinden we ons tussen meerdere Natura 2000-gebieden. Dat betekent dat we alleen kunnen bouwen als projecten op een duurzame manier worden uitgevoerd. In de Rosmolenbuurt hebben we daarom woningen gebouwd die CO2-positief zijn - oftewel, ze slaan gedurende hun levensduur meer CO2 op dan ze uitstoten. Dit bereiken we onder andere door alternatieve materialen te gebruiken en het bouwproces anders in te richten. Zo worden alle modules in één hal geproduceerd, waardoor het transport naar de bouwlocatie fors afneemt. Toch bleek dat het transport van de fabriek in Breda naar de Zaanstreek nog te veel stikstof uitstootte. Toen ontstond het idee om de woningen per schip te vervoeren. Vlakbij de Rosmolenbuurt konden ze worden uitgeladen en met elektrische kranen op hun plek worden gezet. Het blijft een voortdurende puzzel op verschillende niveaus om tot de beste oplossingen te komen.”

Stikstofbeleid
“Als sector hebben we dringend behoefte aan een duidelijk stikstofbeleid. Het kan toch niet zo zijn dat CO2-positieve woningen niet direct gebouwd kunnen worden door zulke regelgeving? Ik begrijp dat juristen de regels toepassen zoals ze nu zijn, maar de sector snakt naar beleid dat onderscheid maakt tussen eenmalige en continue stikstofuitstoot. Dat zou helpen om onze bouwopgave beter en sneller te realiseren.”

Verduurzamen vanuit de bewoner
Parteon pakt de verduurzaming van haar woningbezit serieus aan, wat onder meer blijkt uit de aanstelling van een Manager Verduurzamen: “Er vindt langzaam een omslag plaats in de benadering van verduurzamen: de focus verschuift van techniek naar de mensen. Ik geloof dat elke transformatie in de kern een sociale verandering is. Lange tijd lag de nadruk – begrijpelijk – op de technische kant van verduurzaming, maar om echt impact te maken is meer nodig. De heilige graal voor een volledig CO2-neutrale woningvoorraad hebben we nog niet gevonden. Daarom kijken we vooral naar de bewoner: wat heeft die nodig om mee te kunnen in deze transitie? Financiën spelen daarin een grote rol.”

“Vanuit Parteon hebben we daarom de methode ‘Opgewekt Wonen’ ontwikkeld. Binnen dit programma zijn 1.000 woningen energieneutraal gemaakt door de gasketel te verwijderen, zonnepanelen te plaatsen en een warmtepomp en warmwaterboiler te plaatsen. Dit kost de corporatie jaarlijks geld, maar levert de huurder ook geld op. Onderaan de streep levert het financiële én verduurzamingswinst op. Door verduurzaming te benaderen vanuit de behoeften van bewoners, kunnen we betere en snellere stappen zetten.”

Verbinding
Blijven zoeken naar verbinding is essentieel, vertelt Harry: “Ook wij merken de verharding van de maatschappij terug in onze wijken en buurten. We horen steeds vaker verhalen van complexbeheerders die niet meer met het logo van de corporatie op hun kleding durven rond te lopen, en we zien een toename van explosies bij woningen de afgelopen jaren. Maar ook de minder extreme overlastgevallen nemen toe en worden complexer. Het gaat niet alleen om iemand met afval in de tuin, maar bijvoorbeeld om een combinatie van verslavingsproblemen, betalingsachterstanden en sociale overlast. Die cocktail aan problematiek kunnen wij als corporatie niet in ons eentje oplossen, maar de gemeente en zorginstanties evenmin. We hebben elkaar nodig. Dat begint bij het geven van ruimte aan onze medewerkers om – waar nodig – buiten de lijntjes te kleuren en maatwerk te bieden. Door daarnaast in gesprek te gaan met collega’s die dagelijks contact hebben met huurders, kunnen we knelpunten beter signaleren en effectiever handelen.”

Wijsheid
Het gezamenlijk aanpakken van grote problemen is iets wat Harry ook in zijn nieuwe rol als bestuurslid van De Vernieuwde Stad wil voortzetten. “De afgelopen jaren hebben we bij Parteon al zoveel mogelijk afgestemd met De Vernieuwde Stad. Het helpt enorm als je samen met collegacorporaties optrekt. De grote thema’s voor de komende jaren – bouwen, verduurzamen, betaalbaarheid, leefbaarheid en financiële duurzaamheid – zijn inmiddels wel bekend. Het is nu zaak om te kijken hoe we deze thema’s concreet gaan invullen. Dat doen we onder de noemer ‘#DOEN’. Daarbij kunnen we het beste van elkaar leren. Als instituties – wonen, zorg, welzijn en gemeenten – zijn we de afgelopen jaren allemaal specialisten geworden op bepaalde, kleinere gebieden. De kunst is deze kennis te bundelen zodat wijsheid ontstaat.”

Groot dromen, klein doen
Harry neemt deze gedachte mee naar Woonzorg Nederland, waar hij vanaf 1 mei als nieuwe directeur-bestuurder aan de slag gaat: “Wat dat betreft hebben beide corporaties dezelfde uitdagingen en is het duidelijk dat niemand de grote, maatschappelijke vraagstukken in zijn eentje oplost. Maar door groot te dromen en klein te doen, kunnen we de komende jaren blijven bijdragen aan het geven van betekenis aan stenen voor onze huurders.”

Bron: CorporatieGids Magazine, Foto: Heidi Borgart