‘s Ochtends als ik met de hond een ommetje door de stad loop, kom ik regelmatig langs een bouwplaats waar een leegstaand kantoor wordt omgebouwd tot appartementen. De aannemer blijkt gespecialiseerd in dit soort klussen, want hij presenteert zich met grote letters onder het motto ‘Het nieuwe vastgoed staat er al’. Ik stel mij voor dat hij de afgelopen maanden verlekkerd heeft staan kijken naar de enorme kantoorkolossen van de overheid die een paar honderd meter verderop staan. Die torens, niet ten onrechte door sommigen Gotham City genoemd, staan nu al een paar maanden leeg. Als je daar appartementen van zou kunnen maken is de aannemer in kwestie financieel binnen en de woningnood in Den Haag voor een paar jaar opgelost.
Op een gegeven moment zal Gotham City echter weer gewoon vol zitten vermoed ik. Met nijvere ambtenaren die in overvolle treinen dagelijks hier in Den Haag arriveren. Enerzijds is dat jammer. Geen mooier moment dan nu om het aantal vervoersbewegingen ook richting de toekomst wat te beperken en dus de bereikbaarheid te vergroten. Anderzijds is het ook mooi. We hebben elkaar blijkbaar nodig. Veel collega’s melden zich de laatste tijd met problemen omdat ze kantoor zo missen. Vroeger zou ik daar misschien wat besmuikt om gelachen hebben, maar nu besef ik wat ze bedoelen met ‘kantoor’. Ze bedoelen het gezelschap, de verbondenheid, het samenwerken en het samen sparren, werken en leren. En als je een paar maanden thuis zit met jengelende kinderen en een misschien niet zo prettige woon- of gezinssituatie, dan snap ik helemaal dat je terugverlangt naar kantoor.
Het werk zelf leidt natuurlijk ook onder het in deze mate thuiswerken. Ik sprak laatst een collega uit de beleidswereld bij wie op dat moment een loodgieter rond liep om de dakgoot te repareren. (Overigens is dat wel weer het leuke van dat video vergaderen; je krijgt gratis en voor niks een inkijkje in elkaars leven. De ‘beambte’ wordt in er in één keer ‘mens’ door.) Deze collega was erg verbaasd dat haar loodgieter gewoon aan de slag was, maar dat wij als toezichthouders al maanden binnen zitten. Wij kunnen gelukkig veel doen met de informatie die wij hebben; dus het werk gaat gewoon door. We zijn zelfs erg efficiënt; er wordt veel minder gekletst tijdens vergaderingen en bij het koffiezetapparaat.
Maar toch is het niet goed. Wij voelen de afstand tot elkaar en tot de corporaties. En daardoor gaan we dingen missen, interpreteren we dingen verkeerd en praten we langs elkaar heen. Wat er gebeurt in het echte leven dringt gefilterd door tot onze keukentafels. Voor je het weet heb je twee gescheiden werelden. Net als iedereen hoop ik dat we snel weer in een normale situatie terecht kunnen komen, maar ik vermoed dat we niet helemaal terug zullen gaan.
We zullen dus in een snel tempo moeten leren om niet alleen efficiënt te kunnen vergaderen, maar ook gevoelens, twijfels, vragen en vertrouwen op digitale wijze over te kunnen brengen.
Gelukkig merk ik dat mijn jongere collega’s daar al veel bedrevener in zijn dan ik. Na nog een paar maanden in deze lockdown ben ik misschien ook al zo ver. En in de tussentijd moet ik misschien maar eens wat rond gaan bellen. Gewoon om eens een praatje te maken en wat bij te kletsen. Een digitaal koffiezetapparaat ontwerpen.
Kees van Nieuwamerongen is directeur Autoriteit woningcorporaties bij ILT.
Bron: CorporatieGids Magazine, Foto: CorporatieMedia
Zoals ieder jaar was het een voorrecht om CorporatiePlein te mogen organiseren. En de 2024-editie, de veertiende van het…
www.corporatieplein.nl
CorporatieGids Magazine - November 2024 Inhoud Ferry van der Pal (Wonen Wateringen): Fusie leidt tot betere bijdrage aan de volkshuisvestelijke opgave…
Zoek en vind leveranciers en adviesbureaus die IT-diensten en oplossingen aanbieden aan woningcorporaties.
